” In Frankrijk is er gemiddeld slechts één sterfgeval per jaar door een slangenbeet…”
Belangrijk om te weten is dat al deze slangen, hoe giftig ook, in beginsel ongevaarlijk zijn. Ze zien mensen nooit als prooi en voelen zich zelfs helemaal niet op hun gemak in de bewoonde wereld. Er is dus überhaupt weinig kans dat je er één tegenkomt, zolang je er niet bewust naar op zoek gaat. Al deze slangen zijn erg mensenschuw; zogauw ze menselijke nabijheid vermoeden verschuilen ze zich al. Ze zullen zich alleen verdedigen als ze in het nauw gedrongen zijn en geen mogelijkheid tot vluchten meer hebben. In de meeste gevallen is dat omdat een wandelaar per ongeluk op ze trapt. Ze bijten dan direct.Mocht je toch gebeten worden, zorg dat je de slang herkent op bijgevoegde links, zoek zo spoedig mogelijk een dokter en laat hem of haar de afbeelding van de betreffende slang zien!
𝐂𝐨𝐮𝐥𝐞𝐮𝐯𝐫𝐞 𝐝𝐞 𝐌𝐨𝐧𝐭𝐩𝐞𝐥𝐥𝐢𝐞𝐫
Malpolon Monspessulanus
https://dier-en-natuur.infonu.nl/…/salo/594178443236.jpg
Deze slang leeft alleen in het zuidoosten van Frankrijk. Zijn leefgebied strekt zich uit over de hele Middellandse Zeekust. Deze slang kan tot 2,50 meter lang worden, is meestal grijsachtig bruin, en heeft opmerkelijk grote ogen. Favoriete leefomgeving: kreupelhout en wijngaarden. Dit is in Frankrijk de enige giftige slang die geen adder is. Ze zijn uitzonderlijk snel en kunnen zich oprichten als een cobra als ze zich in gevaar bevinden. Ze vallen dan naar voren uit om te bijten. De manier van aanvallen en bijten is niet zoals bij adders, waardoor een beet van deze slang, ondanks zijn gevaarlijke uiterlijk, bijna nooit schadelijk is voor mensen. De giftanden bevinden zich namelijk helemaal achterin de bek. Zodoende kunnen de giftanden de mensenhuid normaalgesproken nooit raken. In uitzonderingsgevallen kan het wel, bijvoorbeeld als de slang de huid tussen duim en wijsvinger te pakken krijgt; daar kan hij ver genoeg doorbijten om gif in te spuiten.
𝐕𝐢𝐩𝐞𝐫𝐞 𝐚𝐬𝐩𝐢𝐜
Vipera Aspis
https://dier-en-natuur.infonu.nl/…/salo/122396293114.jpg
De vipère aspic kun je overal ten zuiden van Parijs tegenkomen, maar heeft een voorkeur voor de wat drogere en rotsachtige leefomgevingen. Toch kan ze zich aan allerlei leefomgevingen aanpassen; ze komt zelfs tot op 3.000 meter hoogte voor. Deze adder is lastig te herkennen; ze varieert sterk qua kleur en patroon. Ze is tussen de 70 en 90 centimeter lang en voedt zich vooral met hagedissen en kikkers. De beet is zelden dodelijk en heeft in elk geval nooit genoeg gif om een volwassen mens te kunnen doden.
𝐕𝐢𝐩𝐞𝐫𝐞 𝐩𝐞𝐥𝐢𝐚𝐝𝐞
Vipera Berus
https://dier-en-natuur.infonu.nl/…/salo/883777146258.jpg
Deze adder wordt zelden langer dan 60 centimeter. Meestal is ze bruin- of grijsachtig met een zwarte buik en een zwart patroon op de rug. Ze komt voor in het noordwesten van Frankrijk en in het Massif Central, maar ook wel in de Alpen. Ze komt trouwens ook in Nederland voor, vooral op de Veluwe en in veengebieden. Ook deze adder voedt zich voornamelijk met kikkers en hagedissen.
𝐕𝐢𝐩𝐞𝐫𝐞 𝐝’𝐎𝐫𝐬𝐢𝐧𝐢
Vipera Ursinii
https://dier-en-natuur.infonu.nl/…/salo/223235672412.jpg
De vipère d’Orsini heeft een erg kleine leefomgeving; ze komt alleen in de zuidelijke Alpen tussen 1.500 en 2.000 meter hoogte voor. Het is met maximaal 45 centimeter de kleinste adder van Frankrijk. Het is zelfs de kleinste giftige slang van heel Europa. Ze heeft veel weg van de vipère péliade, maar is kleiner en fijner getekend. Beten zijn ongevaarlijk voor de mens, vanwege de kleine bek en het relatief zwakke gif.
𝐕𝐨𝐨𝐫𝐤𝐨𝐦𝐞𝐧
Zolang je slangen niet opzoekt, zul je geen beet oplopen. De meeste beten komen dan ook vooral door onvoorzichtigheid. Ga je wandelen in de natuur, houdt dan de volgende voorzorgsmaatregelen voor ogen:Trek dichte schoenen aan. Trap je op een slang, dan bijten ze direct waar ze kunnen, en dat is meestal rond de enkels.Zet stevige voetstappen of maak lawaai. Zo geef je slangen de gelegenheid om te vluchten. De dove slangen merken de trillingen in de bodem.Ga niet met je blote handen wroeten in hopen stenen, planten of struikgewas.
𝐇𝐞𝐫𝐤𝐞𝐧𝐧𝐞𝐧
Mocht je toch een beet te pakken hebben, dan is dat helemaal niet per se levensbedreigend; in Frankrijk is er gemiddeld slechts één sterfgeval per jaar als gevolg van slangenbeten. Bovendien is het gros van de adderbeten (90%) ‘droog’, dat wil zeggen: zonder gif. Veel mensen worden ook ongemerkt gebeten; een beet is lang niet altijd pijnlijk. Is een beet wel giftig, dan voel je dat direct aan een stekende pijn waar de slang gebeten heeft. De volgende symptomen kunnen pas uren na de beet de kop opsteken: overgeven, diarree en buikpijn. De beet zelf is snel herkenbaar; je hebt twee puntjes in de huid, die zo’n 5 tot 10 millimeter van elkaar verwijderd zijn.
𝐆𝐞𝐧𝐞𝐳𝐞𝐧
Er moet in ieder geval zo vlug mogelijk een arts gebeld worden. Het slachtoffer moet gaan liggen en kan gerustgesteld worden. Als er een apparaatje om gif uit te zuigen voorhanden is, moet dit gebruikt worden. Het gif zelf met de mond uitzuigen kan ook, maar is af te raden omdat het kleinste wondje in de mond al tot een tweede vergiftiging kan leiden. Omdat het gif het bloed probeert te stollen, moet de hartslag gestimuleerd worden. Dit kan bijvoorbeeld door het slachtoffer thee of koffie te laten drinken. Voor de rest is het vooral een kwestie van dingen juist niet doen. Veelgemaakte ‘vergissingen’: Niet in de wond ‘snijden’ in een poging het gif uit het lichaam te laten stromengeen band of doek op de ledematen aanleggen om de bloedtoevoer af te knellengeen antiserum toedienen tot er een arts aanwezig is!
Bron: https://dier-en-natuur.infonu.nl
